निर्भयाचा गुन्हेगार अक्षयच्या पत्नीची अखेरची इच्छा राहिली ‘अपूर्ण’

पाटणा : पोलीसनामा ऑनलाईन – अखेर ७ वर्षांनी निर्भयाच्या मारेकर्यांना २० मार्च रोजी सकाळी फासावर चढवण्यात आले. दिल्लीच्या पटियाला हाऊस कोर्टात निर्भया प्रकरणातील दोषींच्या याचिकेच्या सुनावणीदरम्यान कोर्टाबाहेर हाय व्होल्टेज ड्रामा सुरू होता. तेव्हा दोषी अक्षयची पत्नी पुनीता आपल्याला आणि स्वत: च्या लहान मुलालाही फाशी देण्याची मागणी करत होती. तिने स्वत:ला सॅन्डलने मारहाण केली आणि ती बेशुद्ध पडली, ती म्हणाली की समाज तिच्या भोळ्या नवर्याच्या मागे लागला आहे.
फाशी झालेल्या आरोपींमध्ये बिहारमधील औरंगाबादचा रहिवासी अक्षय ठाकूरचा सुद्धा समावेश होता, त्याच्या पत्नीस आपल्या नवऱ्याला भेटून त्याच्यासोबत घटस्फोट घेणार होती. अक्षयची बायको आपल्या नवऱ्याला निर्दोष मनात असून,त्याला भेटण्याची इच्छा अपूर्णच राहीली.

निर्भयाच्या चारही आरोपींचा शेवटचा अर्धा तास
चारही आरोपीना २० मार्च २०२० रोजी सकाळी साडेपाच रोजी फाशी देण्यात आली. फाशी देण्यापूर्वी अर्धा तास हा खूप महत्वाचा होता. आरोपींपैकी कोणीही त्या रात्री झोपले नव्हते, ते आपले बचाव करण्याचा प्रयत्न करत होते. त्यासाठी जमिनीवर लोळत होते तरीसुद्धा त्यांना फाशी देताना संपूर्ण जगाला बघायचे होते.

चौघांनाही एकत्र दिली फाशी

जेल अधिकाऱ्यांच्या म्हणण्यानुसार, चारही आरोपींना एकत्र फाशी देण्यात आली. यासाठी तुरूंग क्रमांक -३ च्या फाशी च्या सेलमध्ये चौघांना फासावर लटकवले गेले. चारहीं आरोपीना फाशी देण्यासाठी ६० हजार रुपये फाशीची शिक्षा निश्चित करण्यात आली होती, ही किम्मत फक्त फाशी देणाऱ्यालाच मिळेल.
शुक्रवारी पहाटे 3.15 वाजता चौघांनाही त्यांच्या कक्षातून उठवण्यात आलं, मात्र चौघांपैकी कोणीही झोपले नाही. यानंतर त्यांना सकाळी आवश्यक प्रक्रिया पूर्ण करून आंघोळ करण्यास सांगण्यात आलं. त्यांच्यासाठी चहा मागवला गेला आणि नंतर शेवटची इच्छा विचारण्यात आली. सेलमधून बाहेर आणण्यापूर्वी त्या चौघांना पांढरा कुर्ता-पायजामा परिधान केला होता. चौघांचेही हात मागे बांधले होते. यावेळी दोन्ही दोषींनी हात बांधण्यास नकार दिला होता, परंतु त्यांचं ऐकण्यात आलं नाही.

एक दोषी फाशीच्या घरात होता पडून
जेव्हा दोषींना फाशीसाठी घेऊन जात होते तेव्हा एक आरोपी घाबरला होता. तो हँगिंग रुम मध्येच झोपला आणि पुढे जाण्यास नकार देऊ लागला, बराच वेळ प्रयत्न करूनही तो आला नाही. चौघांचे चेहरे काळ्या कपड्याने झाकलेले होते. हँगिंग बोर्डवर टांगण्यापूर्वी त्यांच्या गळ्यात दोरी बांधली गेली. त्याच वेळी त्यांचे दोन्ही पायही बांधले होते. जेणेकरून त्यांचे दोन्ही पाय लटकताना हलू नयेत.