कौतुकास्पद ! बालपणीच वडिलांचं छत्र हरपलं, कोणाचाही आधार नसताना तरूणानं घेतली ‘विशाल’ झेप, बनले RTO
RTOपोलीसनामा ऑनलाइन टीम – संघर्ष हा प्रत्येकालाच असतो. यशाच्या मागे संघर्ष असतोच. कोणत्याही परिस्थिती न डगमगता स्वतःची ओळख निर्माण करण्यासाठी जो तो प्रयत्न करतो तोच यशाच्या शिखरावर पोचतो. त्यातीलच एक मोहोळ तालुक्‍यातील विशाल सुपेकर. वडिलांचे छत्र हरपल्यावर खचून न जाता त्याने स्वतःची एक वेगळी ओळख निर्माण केली. एक वेगळं स्थान निर्माण केलं. घरामध्ये शिक्षणाची पार्श्वभूमी नाही आणि मार्गदर्शन करण्यासाठी कुणाची साथही नसताना आज तो सहायक मोटार वाहन निरीक्षक (आरटीओ) या पदावर पोचला असून, गेल्या एक वर्षापासून पनवेल येथे कार्यरत आहे.
विशाल हा सर्वसामान्य कुटुंबातील आहे. घरची परिस्थिती हलाखीची आहे. तो दुसरीत शिकत असतानाच वडिलांचे छत्र हरपले. आणि त्याच्या कुटुंबावर दुःखाचा डोंगर कोसळला. तेव्हापासून त्याला आईची साथ मिळाली. आज त्याचे वय २७ सुरू असून त्याच्या कुटुंबात आई, दोन बहिणी आणि तो असे चौघे एकत्र मिळून राहतात. वडील गेल्यावर त्यांच्या आजोबांनी सर्वांना धीर देऊन जगणं शिकवलं. त्यांचा पारंपरिक बुरुड समाजातील बांबू-वाशाचा व्यवसाय आई सांभाळत आहे. आईला नेहमी आजोबांची साथ मिळत गेली. त्याच्या आईचे शिक्षण आठवीच झाले आहे. पण तिचे व्यवहार अगदी चोख आहेत. त्यामुळे योग्य पद्धतीने व्यवसाय चालवत आहे.
एकदा विशालला आठवीत असताना स्कॉलरशिप मिळायची. मात्र, त्यासाठी सुरवातीला बॅंकेत अकाउंट उघडण्याकरिता डिपॉझिट भरण्यासाठी पैसे नव्हते. तेव्हा त्याच्या आईने कानातली फुले तोडून पैसे भरले. आईने कानातली फुले विकल्यामुळे त्याला खूप वाईट वाटले. तेव्हाच त्याने मनाशी गाढ बांधली. आपणही कष्ट करायचे. आर्थिकदृष्ट्या सक्षम बनणे आणि आईवरचे ओझे कमी करणे, हेच मनात ठरवून विशालने जिद्दीच्या जोरावर त्याचे स्वप्न सत्यात उतरवले. नेहमीच काम करून थकल्यानंतर योग्य वेळी विश्रांती घेतली तर आपण आयुष्यभर धावू शकतो आणि जीवनाच्या शर्यतीत खरोखर पुढे पोचू शकतो.
विशालला दहावीत ९२ टक्के गुण आणि बारावीमध्ये ८८ टक्के गुण मिळाले. बारावी झाल्यानंतर तो पुढील शिक्षणासाठी लातूरला गेला. तेथील वातावरण पूर्णतः स्पर्धेचं होत. ते त्याला सुरवातीला खूप जड गेलं. त्यानंतर त्याने आणखीन जास्त अभ्यास वाढवला. त्याला स्कॉलरशिप मिळत असल्यामुळे पुढील शिक्षण घेताना अडचणी कमी आल्या. पुढील अभियांत्रिकीचे शिक्षण घेण्यासाठी तो पुण्याला गेला. कॉलेजमध्ये असताना एक्‍स्ट्रा सर्क्‍युलेटर ऍक्‍टिव्हिटीजमध्ये भाग घेतला. त्यामुळे त्याचे वेगवेगळ्या स्किल्स डेव्हलप झाल्या.
२०१६ ला अभियांत्रिकीचे शिक्षण पूर्ण झाले. अभियांत्रिकीचे शिक्षण घेतलेला सुपेकर कुटुंबातील पहिलाच मुलगा. त्यानंतर स्पर्धा परीक्षेची तयारी करण्याचा निर्णय घेतला . त्याबद्दल सविस्तर अभ्यासाची माहिती जाणून घेण्यासाठी तयारीला लागला. स्पर्धा परीक्षेतूनच पुढे करिअर करायचे त्याने ठरवले. त्या वेळी घरच्यांची साथही मिळाली. पहिली परीक्षा दिली पण अपयश आले. त्यानंतर लहान नोकरी करत करतच अभ्यासाला नव्याने सुरवात केली. काही दिवसांनंतर सहायक मोटार वाहन निरीक्षक (आरटीओ) या पदासाठी पदभरती निघाली आणि, ‘यावेळी आपण पोस्ट काढायची’ असा निर्धार पक्का केला अन्‌ या परीक्षेत मार्च २०१८ ला उत्तीर्णही झाला.
यश संपादन केल्यानंतर विशालच्या कुटुंबाचे आनंद गगनात मावत नव्हता . विशालने एक यशाची पायरी चढली आहे. पुढची पायरी चढण्यासाठी तो आणखीन प्रयत्न करत आहे. स्पर्धेमुळे माणसाची क्षमता वाढते . स्पर्धा परीक्षांमुळे बौद्धिक गुणवत्ताही वाढते. विद्यार्थ्यांनी अशा अनेक परीक्षांमध्ये भाग घेतला पाहिजे. कष्टाला दुसरा पर्याय नाही आणि ते केल्याशिवाय तुम्हाला काहीच मिळणार नाही. मोठी स्वप्ने पाहा आणि ती स्वप्ने पूर्ण होईपर्यंत शांत बसू नका.
आपल्यासाठी ज्यांनी देह झिजवला त्यांच्या कष्टाची जाणीव आपण ठेवली पाहिजे. ही जाणीव जर आपण ठेवली तर आपण कुठेच कमी पडणार नाही.
– विशाल सुपेकर, सहायक मोटार वाहन निरीक्षक (आरटीओ)