फेब्रुवारी आणि मार्चमध्ये ‘या’ 10 भाज्यांची लागवड करा, होईल ‘भरघोस’ फायदा, जाणून घ्या

पुणे : पोलीसनामा ऑनलाईन – फेब्रुवारी महिन्यापासून या भाज्यांची पेरणी सुरु होऊन ती मार्च महिन्यापर्यंत सुरू असते. या हंगामात पेरणी केली असता पीक चांगले उत्पन्न मिळवून देतात. या हंगामात काकडी, कारले, पालक, फ्लॉवर, भेंडी, दुधीभोपळा यांची पेरणी केली पाहिजे.

1) काकडी – काकडीच्या पेरणीसाठी फेब्रुवारी व मार्च हा काळ उत्तम असतो. बियाणे ही पॉलिथिनच्या पिशवीत लावावे. हे पीक लवकर हवे असल्यास त्याची लागवड जानेवारीत करावी. हे पीक कोणत्याही क्षेत्रात घेतले जाते. जमीन तयार करताना नांगरणी महत्वाचे आहे. लागवडी दरम्यान एका ठिकाणी दोन ते तीनच बिया पेराव्यात.

2) कारले – कारल्याच्या लागवडीसाठी चिकणमाती चांगली असते, याची लागवड दोन प्रकारे होते. एक म्हणजे बी आणि दुसरी म्हणजे वनस्पती. बियाणे हे २. ५ ते ५ मीटर  अंतरावर लावावे. बियाणे लागवडीपूर्वी दोन तास पाण्यात भिजवावे. नदी किनारी याची लागवड उत्तम प्रकारे होते.

3) दुधीभोपळा – याच्या लागवडीसाठी चिकणमाती सर्वोत्तम आहे. लागवडीपुर्वी बियाणे दोन तास पाण्यात भिजवून ठेवावीत त्यानंतर २४ तास पोत्यात बांधून ठेवावे. याची लागवड जमिनीत २ ते ४ सेंटीमीटर खोल करावी. नदीकिनारी किंवा पाणथळ जागी लागवड करावी.

4) भेंडी – भेंडीची लागवड ही फेब्रुवारी – मार्चमध्ये करावी. सर्व प्रकारच्या मातीत त्याची लागवड केली जाते. लागवड करण्याआधी जमीन नांगरून घ्यावी आणि जमीन सपाट कारवी. रोपांच्या मध्ये १५ ते २० सेमी जागा राखली पाहिजे. १५ ते २० दिवसांनी त्याची पहिली कापणी करणे गरजेचे आहे. तण, गवत काढून टाकावे.

5) दोडका – याच्या लागवडीला सुद्धा चिकणमाती योग्य समजली जाते. नदीकाठावरील जमीन लागवडीसाठी चांगली आहे. पेरणीपूर्वी नांगरणी करून घ्यावी. माती ठिसूळ असावी. एका ठिकाणी २ बिया लावाव्यात. एक हेक्टर जमिनीत ४ ते ५ किलो बियाणे वापरले जाते.

6) पालक – पालक हे पीक आम्लयुक्त मातीत घेतले जात नाही. नांगरणी करून लागवडीसाठी माती तयार करावी. पालक लागवडीसाठी एका हेक्टरमध्ये २५ ते ३० किलो बियाणे आवश्यक आहे. पेरणीसाठी ओळीपासून दुसर्‍या रांगेत अंतर २० ते २५ सेमी आणि वनस्पती ते रोपाचे अंतर २० सेमी असणे आवश्यक आहे. पालक बियाची लागवड २ ते ३ सेमी खोलीवर करावी, त्यापेक्षा जास्त खोल पेरणी करू नये.

7) अळू – अळूची लागवड ही वालुकामय चिकणमातीत केली जाते, जेणेकरून त्यांचे कंद योग्यप्रकारे वाढू शकतील. जमिनीत ६ ते ७ सेमी खोलीवर याची लागवड करावी. वनस्पती व रोपाचे अंतर हे ३० सेमी. असावे.

8) वांगे – या पिकाची रोपवाटिका असून ती फेब्रुवारीत तयार केली जाते. वांग्याची लागवड ही ड्रेनेज चिकणमातीत केली जाते. रोपवाटिकेत वनस्पती तयार झाल्यानंतर, शेत तयार करणे हे आणखी एक महत्त्वाचे काम आहे. माती परीक्षणानंतर शेतातील एक हेक्टर शेतात 4 ते 5 ट्रॉली पिंपळाचे शेण पसरवा.
वांगी लागवडीसाठी दोन झाडे व दोन ओळींमधील अंतर 60 सें.मी. असले पाहिजे.

9) भोपळा – पेठा भोपळा लागवडीसाठी, चिकणमाती आणि वालुकामय चिकणमाती माती उत्तम मानली जाते. तसेच पेरणीपूर्वी नांगरणी करावी. एका हेक्टर मध्ये ७ ते ८ किलो बियाणे असणे आवश्यक आहे. लागवडीसाठी, सुमारे 15 हात लांबीची सरळ लाकडी काठी घेऊन, खांबामध्ये, दोरीच्या अंतरावर पट्ट्या बांधून एक चिन्ह बनवा जेणेकरून रेषा वाकडी होणार नाही. लांबी व रुंदीच्या अंतरावर दोन हात लांबी मध्ये शेणखत सरळ रेषेत तयार केले जाते, ज्यामध्ये भोपळ्याच्या सात ते आठ बिया पुरतात.

10) खीरा –  खीरा काकडीची लागवड ही एका ओळीतच केली पाहिजे. प्रत्येक रोपट्यात १ ते १.५ मीटर अंतर ठेवावे आणि २० ते २५ दिवसानंतर त्याची कापणी करावी. पिकाला पाण्याचा हलका फबकारा मारून पिकाच्या जवळ येणारे तण, गवत बाजूला ठेवावे म्हणजे पीक चांगले येते.